Emilia Malinowska

Emilka odeszła od nas 24 września 2009 roku.

Na zawsze pozostanie w naszych sercach wspaniałą, niezastąpioną i uśmiechniętą kobietą, która pomimo swoich słabości była siłą i wsparciem dla innych.

Emilka tak mówiła o sobie:

Od kilku lat moja działalność zawodowa i pozazawodowa skupia się wokół organizacji pozarządowych. Współpracuję z różnymi organizacjami działającymi na rzecz osób niepełnosprawnych oraz dzieci i młodzieży. W ich ramach zajmuję się głównie doradztwem psychologicznym oraz prowadzeniem warsztatów rozwoju osobistego.

Mam na swoim koncie kilka artykułów dotyczących psychologicznych aspektów szeroko pojętej niepełnosprawności - zamieszczonych na różnych portalach internetowych oraz w poradnikach (m.in. jestem autorką jednego z rozdziałów Informatora Dla Kobiet Niepełnosprawnych wydanego przez Stowarzyszenie One.pl).

Jedną z myśli przewodnich w moim życiu jest cytat z Heraklita "Kto nie dąży do rzeczy niemożliwych, nigdy ich nie osiągnie". Dlatego staram się nie mówić "nie mogę", dopóki nie spróbuję i nie wykorzystam wszystkich możliwości.
Podobno jestem uparta, choć ja wolę myśleć, że konsekwentna - co skutecznie pomaga mi w walce na arenie, jaką jest życie.

Poza psychologią, do rzeczy, które lubię najbardziej należą podróże, muzyka i taniec. No i język angielski, który był mi zawsze pomocny w poznawaniu nowych miejsc i kultur. Z krajów, które udało mi się zobaczyć najbardziej fascynują mnie Włochy i wszystko, co z nimi związane - od architektury aż po kuchnię. Dlatego też od niedawna uczę się języka włoskiego.

Kocham ludzi i to od nich czerpię siłę. Nade wszystko cenię sobie spotkania z kilkorgiem wypróbowanych przyjaciół, dzięki którym nauczyłam się, że najważniejsze w życiu jest, aby widzieć światło w tym "co jest", a nie w tym "co by było, gdyby..."